قوانین میز شام! بریلات ساوارین عاشق قوانین سر میز شام بود وی معتقد بود که دمای مناسب اتاق برای یک مهمانی شام 17 تا 22 درجه سانتی گراد است. او بسیار عاشق نظم دادن رسوم غذا خوردن به شکل امروز بود.
اما حتی او رفتارهای معاصر را بسیار ناموزون می دانست. وی در یکی از آثار خود به نام بحث زندگی در حدود سال 1740 نوشت: “در این دوره بود که نظم بیش تری در صرف وعده های غذایی و آداب استفاده از کارد و چنگال میوه خوری به وجود آمد. تمیزی و ظرافت بیش تر به روی ظروف غذا خوری از اهمیت بیش تری برخوردار شد.”
برای ما که این مطالب را از زبان بریلات ساوارین می شنویم ممکن است سخنان وی کمی عجیب به نظر برسد. در نظر داشته باشید ظروف آن زمان با ظروفی که امروزه استفاده می کنیم بسیار متفاوت بودند.
بیش تر ظروف قبل از قرن 18 از نقره ساخته شده بودند. نکته ای که باید در این میان به آن توجه ویژه داشته باشید این است که نقره فلزی است که کم ترین واکنش را با غذا نشان می دهد. اما با توجه به کمیاب بودن نقره، کارد و چنگال میوه خوری نقره ای بسیار گران بود.
البته امروزه هم ظروف نقره بسیار گران هستند، حتی گران تر از آن دوران، به همین جهت خیلی ها به فکر آبکاری نقره افتادند.
ابداع تکنیک های آبکاری نقره ، همراه با گسترش تقاضای بازار مصرف ، منجر به تعداد زیادی چنگال روکش نقره برای افراد مختلف از همه طبقات اقتصادی در چندین نوع مختلف شد.
انواع چنگال های قدیمی
چنگال صدف، چنگال خرچنگ دریایی، چنگال سالاد، چنگال ترپین، چنگال توت، چنگال کاهو، چنگال ساردین، چنگال ترشی، چنگال ماهی، چنگال شیرینی پزی و…
تا سال 1926 ، ضرب ظروف نقره چنان طاقت فرسا بود که وزیر بازرگانی وقت و هربرت هوور و تولیدکنندگان نقره استرلینگ تعداد قطعات جداگانه در هر الگوی نقره را به 55 عدد محدود کردند.
سرویس قاشق چنگال فرانسوی از جنس نقره
سرویس قاشق چنگال فرانسوی از جنس نقره
هنگامی که چنگال به یک وسیله اصلی روزانه تبدیل شد ، مانند بسیاری دیگر از وسایل خانگی قرن 20 ، طراحان را متقاعد کرد که به طراحی کارد و چنگال میوه خوری درآیند.
طراحان اوایل قرن بیستم مانند هنری ون در ولد ، چارلز مکینتاش و یوزف هافمن ، با هدف تولید Gesamtkunstwerk (کل کار هنری) ، چنگال هایی به همراه پنجره ها ، صندلی ها و لامپ ها برای ساختمان های خود طراحی کردند.
در دهه 1930 چنگال های ایتالیایی نرم و چرمی ، در دهه 1940 چنگال های رنگارنگ باکلیت ، چنگال هایی با طراحی خاص با سه رنگ در دهه 1950 و پنج رنگ در دهه 1970 ، چنگال های پلاستیکی نیون در دهه 1980 ، چنگال های پست مدرن در دهه 1990 و در دهه 2000 ، چنگال های علمی تخیلی و چنگال های دمدمی مزاج. حتی هنرمندانی مانند الكساندر كالدر نیز روی طراحی کارد و چنگال میوه خوری کار کردند.
تنوع هر دو سبک طراحی نه تنها باعث سردرگمی آداب و معاشرت ، بلکه به مشکلات دیگری نیز منجر می شد. برخی مردم نمی دانند که چه نوع کارد و چنگال میوه خوری برای چه کاری مناسب است.
در دهه 1960 ، برونو موناری ، طراحی که آثار با ارزشی در این زمینه تولید کرده است. یک کتاب به نام گفتگو در مورد چنگال و همچنین چند نسخه سه بعدی تولید و طراحی شده توسط ایشان، مقاله ای را با عنوان “چاقو ، چنگال و قاشق” نوشته است. وی با پیشنهاد اینکه “من فکر می کنم برای جوانان مفید باشد.
” خطاب ایشان به افراد و زوج های متاهلی است که در حال تهیه خانه و لوازم هستند. تا بدانند که چه چیزی باید در یک سرویس کامل چاقو ، چنگال و قاشق داشته باشند.
از محصولات کارد و چنگال میوه خوری مجلسی فروشگاه خلیفه شاپ نیز دیدن فرمایید
مجموعه کارد و چنگال میوه خوری
منظور من ، البته ، یک سرویس کامل است . به طوری که تمام آداب و رسوم یک مهمانی بی عیب و نقص را پوشش دهد. ” او لیستی شامل چندین صفحه در این مورد تهیه کرده است. سپس اضافه می کند که “این لیست جزیی و ناقص” ممکن است خواننده را به این فکر بیندازد “چگونه می خواهید هزینه همه چیز را پرداخت کنید”.
او پیشنهاد می کند که اگر در مورد سبک انتخاب ، یا مواد مردد هستید به گزینه های دیگر در این خصوص توجه ویژه داشته باشید. (ناگفته نماند که همه این موارد را می توان با فلزات ساخته شده از نقره ، استیل ، سرامیک ، شاخ ، سم ، پرسپکس و… تهیه کرد و در سبک مدرن ، سبک فوق معاصر ، سبک عتیقه ، کمیک یا جدی ، عجیب و غریب ، محدود ، متناسب با همه سلیقه ها).
پس همیشه می توانید یک ایده جدید برای خانه خود پیدا کنید. برای این کار کافی است برگردید و گزینه های دیگر را بررسی کنید. پیشنهاد او این است که شما سرویس های کارد و چنگال میوه خوری که از دسته های چوبی درست شده اند را در نظر داشته باشید.
چوب ماده ای است که سالیان سال برای خلق زیباترین آثار هنری مورد استفاده قرار گرفته است. ژاپنی ها علاقه بسیار زیادی به چوب برای غذا خوردن داشتند.
چوب های ژاپنی تایید کننده این ادعا هستند. سرویس هایی که دسته چوبی دارند می توانند جایگزین مناسبی برای سرویس های گران قیمت طلا و نقره باشند. شما می توانید آن ها را با رنگ میز و یا مبلمان خود ست کنید.
یک سرویس کارد و قاشق غذاخوری از جنس باکلیت که در دهه 1930 استفاده می شده است.
یک سرویس کارد و قاشق غذاخوری از جنس باکلیت که در دهه 1930 استفاده می شده است.
کارد و چنگال میوه خوری به عنوان یک جایگزین برای چوب های ژاپنی
این که ما بخواهیم از کارد و چنگال میوه خوری به عنوان یک جایگزین برای چوب های ژاپنی استفاده کنیم یک مقایسه است که از دیرباز انجام شده است. عده ای معتقد هستند که این زیبنده جایگاه ویژه کارد و چنگال میوه خوری نیست. در واقع دیرینه این ابزاری که امروزه برای خوردن استفاده می کنیم کمتر از چوب های ژاپنی نیست.
ولی به هر حال تلاش های زیادی انجام شده است که چنگال را جایگزین چاپستیک (چوب ژاپنی) نشان بدهد. به عنوان مثال مقاله ای در سال 1898 در مجله Popular Science Appleton در مورد “The Chinese Chopstick” نوشته شده است که در آن جا به جایگزینی چنگال ، انبرهای سرو غذا و … به جای چوب های ژاپنی نام برده است. همچنین آن ها را ” مفیدترین ، اقتصادی ترین و کارآمدترین ابداع انسان نامیده است ”
یک قرن بعد مقاله ای در نیویورک تایمز استدلال کرد که کارد و چنگال میوه خوری “عمل غذا خوردن را تقویت می کند” پس از آن باید گفت که ممکن است بیشترین مقایسه باید با رولان بارتس باشد ، که در سال 1970 نوشت ، چوب های ژاپنی به دور از خشونت هستند ولی کارد و چنگال میوه خوری با توجه به قسمت های تیز و برنده یاد آور خشونت هستند.
ولی واقعیت این است که کارد و چنگال ابزاری برای قطعه قطعه کردن غذا است که هیچ ربطی به خشونت ندارد. یکی از آشپزان معروف ایتالیایی در یک برنامه تلویزیونی آن را زیبا ترین قاتلان غذا می نامد.
فروشگاه اینترنتی سرویس قاشق چنگال خلیفه شاپ
کارد و چنگال میوه‌خوری استیل
کارد و چنگال میوه خوری سرامیکی
کارد و چنگال تمام طلایی سه بعدی برند کابان از طرح کوبورگ
